Cześć,
mam pytanie dotyczące instytucji zatarcia skazania a rekrutacji wojskowej. Jak wiadomo aby żołnierzem zostać należy widnieć w Krajowym Rejestrze Karnym jako niekarany oraz zachować nieposzlakowaną opinię. Czy jeżeli dojdzie w moim przypadku do owego zatarcia skazania, będę widniał w KRK jako niekarany, to czy mogę z powodzeniem aplikować do służby wojskowej ? Jak wygląda taka rekrutacja czy rozmowa w WCR ? "Nieposzlakowana opinie" jest ustalana tylko na podstawie kartoteki KRK czy jest brana pod uwagę również kartoteka policyjna z której trochę ciężej aby te dane usunąć ? Proszę o pomoc osoby zaznajomione w temacie, ewentualnie poparte przykładami osób które miały podobne problemy/dylematy.
Pozdrawiam!
Zatarcie skazania a służba w wojsku
#2Dołączam sie do pytania, było sporo już tematów zakładanych na ten temat, nikt na to nie odpowiedział szczerze i jasno. Niestety jakąś błahostka może wpłynąć na zapis w KRK i co wtedy po zatarciu i co z rozmowa na rekrutacji.
Zatarcie skazania a służba w wojsku
#3Nie jesteśmy prawnikami, żeby jednoznacznie stwierdzić, kto i po JAKIM wyroku może liczyć na szybsze zatarcie, a od tego to zależy. Żołnierz tak jak policjant powinien oznaczać się nieposzlakowaną opinią wśród społeczeństwa.
Zatarcie skazania a służba w wojsku
#4Zatarcie swoją drogą, można nie widnieć w KRK. Ale jeśli na stanowisku potrzebny jest dostęp do informacji więcej niż "zastrzeżone" to w tym wypadku ankietę bezpieczeństwa sprawdza SKW.
Czy ktoś miał sytuację podobną, przyłączam się do pytania.
Czy ktoś miał sytuację podobną, przyłączam się do pytania.
Zatarcie skazania a służba w wojsku
#5Nikt nie potrafi stwierdzić i odpowiedzieć jednoznacznie z tego co widze, każdy przypadek pewnie jest inny ale dobrze byłoby gdyby wypowiedział sie ktoś kto przeszedł tą droge i czy miał z tego powodu jakieś nieprzyjemności... U mnie sprawa wyglada tak że zatarcie skazania np mam w maju a w czerwcu chce sie dostać na dobrowolna zasadniczą i czy to nie będzie problem.
Zatarcie skazania a służba w wojsku
#6Szanowni Koledzy
Moim skromnym zdaniem sprawa jest prosta jeżeli chodzi o zatarcie skazania, tu Kodeks karny jasno określa kiedy następuje zatarcie skazania.
Co do dostępu do informacji niejawnej sprawa jest już trochę bardziej złożona, bo postępowanie sprawdzające ma ustalić czy dana osoba daje rękojmię zachowania tajemnicy i może obejmować sprawdzenie w kartotekach i ewidencjach powszechnie niedostępnych.
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny
(Dz. U. z 2024 r. poz. 17 z późniejszymi zmianami).
Rozdział XII
Zatarcie skazania
Art. 106. Z chwilą zatarcia skazania uważa się je za niebyłe; wpis o skazaniu usuwa się z rejestru skazanych.
Art. 106a. Nie podlega zatarciu skazanie na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, jeżeli pokrzywdzony był małoletnim poniżej lat 15.
Art. 107. § 1. W razie skazania na karę pozbawienia wolności wymienioną w art. 32 pkt 3 zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 10 lat od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania.
§ 2. Sąd może na wniosek skazanego zarządzić zatarcie skazania już po upływie 5 lat, jeżeli skazany w tym okresie przestrzegał porządku prawnego, a wymierzona kara pozbawienia wolności nie przekraczała 3 lat.
§ 3. W razie skazania na karę dożywotniego pozbawienia wolności zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 10 lat od darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania.
§ 4. W razie skazania na karę ograniczenia wolności zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 3 lat od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania.
§ 4a. W razie skazania na grzywnę zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem roku od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania.
§ 5. W razie odstąpienia od wymierzenia kary, zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem roku od wydania prawomocnego orzeczenia.
§ 6. Jeżeli orzeczono środek karny, przepadek lub środek kompensacyjny, zatarcie skazania nie może nastąpić przed jego wykonaniem, darowaniem albo przedawnieniem jego wykonania. Zatarcie skazania nie może nastąpić również przed wykonaniem środka zabezpieczającego.
Art. 108. Jeżeli sprawcę skazano za dwa lub więcej nie pozostających w zbiegu przestępstw, jak również jeżeli skazany po rozpoczęciu, lecz przed upływem, okresu wymaganego do zatarcia skazania ponownie popełnił przestępstwo, dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie wszystkich skazań.
Ustawa z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych
(Dz. U. z 2024 r. poz. 632 z późniejszymi zmianami)
Odmowa wydania poświadczenia bezpieczeństwa
Art. 30.
1. Organ prowadzący postępowanie sprawdzające odmawia wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli nie zostaną usunięte wątpliwości, o których mowa w art. 24 ust. 2, a także jeżeli w trakcie poszerzonego postępowania sprawdzającego nie zostaną usunięte wątpliwości, o których mowa w art. 24 ust. 3.
2. Organ prowadzący postępowanie sprawdzające odmawia wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli osoba sprawdzana została skazana prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego, także popełnione za granicą, lub umyślne przestępstwo skarbowe, jeżeli czyn, za który nastąpiło skazanie, wywołuje wątpliwości, o których mowa w art. 24 ust. 2 i 3.
3. Decyzja o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa powinna zawierać:
1) podstawę prawną oraz uzasadnienie faktyczne i prawne;
2) wskazanie wnioskodawcy postępowania sprawdzającego;
3) określenie organu, który przeprowadził postępowanie sprawdzające;
4) datę i miejsce wydania;
5) imię, nazwisko i datę urodzenia osoby sprawdzanej;
6) określenie rodzaju przeprowadzonego postępowania sprawdzającego, ze wskazaniem klauzuli informacji niejawnych, do których osoba sprawdzana miała mieć dostęp;
7) stwierdzenie, że osoba sprawdzana nie daje rękojmi zachowania tajemnicy;
8) imienną pieczęć i podpis upoważnionego funkcjonariusza ABW albo funkcjonariusza lub żołnierza SKW, albo pełnomocnika ochrony, który przeprowadził postępowanie sprawdzające;
9) pouczenie o dopuszczalności i terminie wniesienia odwołania odpowiednio do Prezesa Rady Ministrów albo Szefa ABW lub Szefa SKW.
4. Uzasadnienie faktyczne w części zawierającej informacje niejawne podlega ochronie na zasadach określonych w niniejszej ustawie.
5. Po zakończeniu postępowania sprawdzającego z wynikiem negatywnym organ prowadzący postępowanie wydaje decyzję o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa i doręcza ją osobie sprawdzanej, zawiadamiając o tym wnioskodawcę oraz pełnomocnika ochrony.
6. Osoba uprawniona do obsady stanowiska jest obowiązana, niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa w zakresie dostępu do informacji niejawnych, uniemożliwić dostęp do informacji niejawnych osobie, której odmowa dotyczy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 4.
7. Postępowanie sprawdzające wobec osoby, której odmówiono wydania poświadczenia bezpieczeństwa, można przeprowadzić najwcześniej po roku od daty doręczenia decyzji o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa.
8. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór decyzji o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa.
9. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 8, Prezes Rady Ministrów uwzględni we wzorze decyzji składniki określone w ust. 3 oraz zapewni zróżnicowanie wzorów decyzji wydawanych przez ABW, SKW, służby i instytucje określone w art. 23 ust. 5 oraz pełnomocników ochrony.
Moim skromnym zdaniem sprawa jest prosta jeżeli chodzi o zatarcie skazania, tu Kodeks karny jasno określa kiedy następuje zatarcie skazania.
Co do dostępu do informacji niejawnej sprawa jest już trochę bardziej złożona, bo postępowanie sprawdzające ma ustalić czy dana osoba daje rękojmię zachowania tajemnicy i może obejmować sprawdzenie w kartotekach i ewidencjach powszechnie niedostępnych.
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny
(Dz. U. z 2024 r. poz. 17 z późniejszymi zmianami).
Rozdział XII
Zatarcie skazania
Art. 106. Z chwilą zatarcia skazania uważa się je za niebyłe; wpis o skazaniu usuwa się z rejestru skazanych.
Art. 106a. Nie podlega zatarciu skazanie na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, jeżeli pokrzywdzony był małoletnim poniżej lat 15.
Art. 107. § 1. W razie skazania na karę pozbawienia wolności wymienioną w art. 32 pkt 3 zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 10 lat od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania.
§ 2. Sąd może na wniosek skazanego zarządzić zatarcie skazania już po upływie 5 lat, jeżeli skazany w tym okresie przestrzegał porządku prawnego, a wymierzona kara pozbawienia wolności nie przekraczała 3 lat.
§ 3. W razie skazania na karę dożywotniego pozbawienia wolności zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 10 lat od darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania.
§ 4. W razie skazania na karę ograniczenia wolności zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 3 lat od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania.
§ 4a. W razie skazania na grzywnę zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem roku od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania.
§ 5. W razie odstąpienia od wymierzenia kary, zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem roku od wydania prawomocnego orzeczenia.
§ 6. Jeżeli orzeczono środek karny, przepadek lub środek kompensacyjny, zatarcie skazania nie może nastąpić przed jego wykonaniem, darowaniem albo przedawnieniem jego wykonania. Zatarcie skazania nie może nastąpić również przed wykonaniem środka zabezpieczającego.
Art. 108. Jeżeli sprawcę skazano za dwa lub więcej nie pozostających w zbiegu przestępstw, jak również jeżeli skazany po rozpoczęciu, lecz przed upływem, okresu wymaganego do zatarcia skazania ponownie popełnił przestępstwo, dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie wszystkich skazań.
Ustawa z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych
(Dz. U. z 2024 r. poz. 632 z późniejszymi zmianami)
Odmowa wydania poświadczenia bezpieczeństwa
Art. 30.
1. Organ prowadzący postępowanie sprawdzające odmawia wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli nie zostaną usunięte wątpliwości, o których mowa w art. 24 ust. 2, a także jeżeli w trakcie poszerzonego postępowania sprawdzającego nie zostaną usunięte wątpliwości, o których mowa w art. 24 ust. 3.
2. Organ prowadzący postępowanie sprawdzające odmawia wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli osoba sprawdzana została skazana prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego, także popełnione za granicą, lub umyślne przestępstwo skarbowe, jeżeli czyn, za który nastąpiło skazanie, wywołuje wątpliwości, o których mowa w art. 24 ust. 2 i 3.
3. Decyzja o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa powinna zawierać:
1) podstawę prawną oraz uzasadnienie faktyczne i prawne;
2) wskazanie wnioskodawcy postępowania sprawdzającego;
3) określenie organu, który przeprowadził postępowanie sprawdzające;
4) datę i miejsce wydania;
5) imię, nazwisko i datę urodzenia osoby sprawdzanej;
6) określenie rodzaju przeprowadzonego postępowania sprawdzającego, ze wskazaniem klauzuli informacji niejawnych, do których osoba sprawdzana miała mieć dostęp;
7) stwierdzenie, że osoba sprawdzana nie daje rękojmi zachowania tajemnicy;
8) imienną pieczęć i podpis upoważnionego funkcjonariusza ABW albo funkcjonariusza lub żołnierza SKW, albo pełnomocnika ochrony, który przeprowadził postępowanie sprawdzające;
9) pouczenie o dopuszczalności i terminie wniesienia odwołania odpowiednio do Prezesa Rady Ministrów albo Szefa ABW lub Szefa SKW.
4. Uzasadnienie faktyczne w części zawierającej informacje niejawne podlega ochronie na zasadach określonych w niniejszej ustawie.
5. Po zakończeniu postępowania sprawdzającego z wynikiem negatywnym organ prowadzący postępowanie wydaje decyzję o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa i doręcza ją osobie sprawdzanej, zawiadamiając o tym wnioskodawcę oraz pełnomocnika ochrony.
6. Osoba uprawniona do obsady stanowiska jest obowiązana, niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa w zakresie dostępu do informacji niejawnych, uniemożliwić dostęp do informacji niejawnych osobie, której odmowa dotyczy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 4.
7. Postępowanie sprawdzające wobec osoby, której odmówiono wydania poświadczenia bezpieczeństwa, można przeprowadzić najwcześniej po roku od daty doręczenia decyzji o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa.
8. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór decyzji o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa.
9. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 8, Prezes Rady Ministrów uwzględni we wzorze decyzji składniki określone w ust. 3 oraz zapewni zróżnicowanie wzorów decyzji wydawanych przez ABW, SKW, służby i instytucje określone w art. 23 ust. 5 oraz pełnomocników ochrony.